Pure poëzie, vinden wij, ons lied, ons gedicht, ons volkslied
We hebben meerdere variaties op onze tekst. Op deze pagina lees je het gedicht. Probeer het maar eens droog te houden…
Voetbal! Bier! Bitterballen!
In de stromende regen,
spelen we elke week zij aan zij,
rillend door de koude wind,
het gras, het leer, de sliding die ik glij.
Langs het veld staat een oude man,
hij kijkt alles van de club,
van de effies tot het eerste,
in de zon, in de sneeuw en in de drup.
We zijn gek op deze ouwe man,
fan van het eerste uur,
altijd positief over onze mooie sport,
ook bij verlies nooit een keertje zuur.
Op maandag hebben we spierpijn,
en een houten kop,
maar op donderdag gaan we weer trainen,
kletsen er een uurtje bovenop.
Na het douchen drinken we een biertje,
bluffen over ons sterke been,
sommigen gaan eerder weg,
roepen we ‘waar ga jij nou weer heen!’
Vrijdag nog effe werken,
met een duf hoofd en wat moe,
om 4 uur gaan we nokken,
op het fietsie naar de kroeg toe.
Zaterdag is overbruggen,
staren naar de klok,
buitenlands voetbal kijken op tv,
schenk zelfs bier in een mok.
Zondagmorgen ruik ik gras,
niks nep, allemaal echt,
shirtje, broekje, sokken,
naast de tas staan mijn kicksen recht.
Op de club staat de ouwe man,
wijst naar het nummer van ons hok,
waar het vochtig is en muf ruikt,
de spanning heeft me gegrepen, ik neem nog een slok.
De scheids blaast de eerste keer,
zes dagen geduld is beloond,
een bal, gras en twee doelen,
op de hele wereld hetzelfde, waar je ook woont.
Negentig minuten draven,
je tong op het leer,
dit is waarom ik wil leven,
mijn liefde, mijn vreugde, mijn zeer.
Na afloop drinken we een biertje,
praten na over ons spel,
na weer een meter bier begint de hele kantine te lallen,
Wij… wil… len…
VOETBAL! BIER! en BITTERBALLEN!
Alléén maar…
VOETBAL! BIER! en BITTERBALLEN!
Ons héle leven…
VOETBAL! BIER! en BITTERBALLEN!